کد مطلب:16232 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:7

گنجینه پرسمان » احكام

ايا دوست داشتن و عاشق شدن در مورد جنس مخالف حرام است

نيازهاي عاطفي و غرايز

ديگر در ايام جواني، آدمي را به

سوي ((دوست داشتن و عشق

ورزيدن)) سوق ميدهد كه البته اين

يك امر طبيعي و غريزي است و

كمتر ميتوان راهي براي گريز از آن

پيدا كرد.

آنچه در اين مقوله اهميت

دارد، كنترل عقلايي بر احساسات و

پرهيز از مخاطراتي است كه ممكن

است فرد را به گرفتاريهاي مختلف

روحي و جسمي دچار سازد.

((اگر دوست داشتن و عشق

ورزيدن)) از مسير معيأن، مشخص و

صحيح استيفا نشود، ممكن است

عوارض نامطلوبي را براي انسان

ايجاد كند.

در اين رابطه بد نيست سخني

دقيق و زيبا از اميرالموئمنين(ع) را

يادآور شويم. آن حضرت اين گونه

عشقهاي مجازي را به ((رگبارهاي

بهاري)) تشبيه ميكند; بسيار تند و

درشت و خيره كننده و در عين حال

بسيار كم دوام و زودگذر! كه برخي

خود را در معرض صاعقههاي برق

آسايش ميسوزانند و خاكستر

ميكنند و برخي تامل مينمايند تا با

كنار رفتن ابرهاي ظلماني

احساسات خورشيد عقل و درايت

طلوع كند و از فروغ تابناكش مسير

درست را بيابند و از خطرات و

آفات مصون مانند. البته عشق گناه

نيست; ولي بايد مراقب بود به گناه

منجر نشود زيرا عشقهاي جواني

آتشي است كه هر لحظه ممكن

است خرمن هستي انسان را خاكستر

كند. پس بهتر است عشق خود را در

راه كسي به كار گيريم كه ماندني و

جاودانه باشد و اين جز عشق به

خدا نيست.

عشق به خداوند داراي آثاري

است كه اگر شيريني آن چشيده

شود، قابل مقايسه با هيچ علاقه و

عشقي نيست. عشقهاي مجازي

نيز داراي آثاري است.

يكي از راههاي بيرون نمودن

عشقهاي مجازي از دل و

جايگزيني عشق الهي اين است كه

انسان با تفكر و تعقأل آثار اين دو

عشق را با هم مقايسه كند و با منطق

و عقل قضاوت نمايد عشق به

خداوند بهتر و شيرينتر است، يا

عشق مجازي. اگر عقل در اين زمينه

به كار گرفته شد و حكم كرد، خود

آن در بيرون كردن عشقهاي مجازي

موئثر است.

از آثار عشق خداوند به موارد

ذيل ميتوان اشاره نمود: غناي

نفس، عزت نفس، كوچك شدن

مشكلات در نظر انسان، عدم تاثير

تعريف يا مذمت ديگران.

اگر انسان عشق به خدا داشته

باشد، ديگر گمشدهاي ندارد و

هميشه آرام و با اطمينان نفس

است. او از گذشتهئ خود غمگين

نخواهد بود و نسبت به آينده

مضطرب نميباشد. ارادهاش قوي

خواهد شد، زيرا متصل به قدرت

لايزال



معشوق است و از هيچ پيشامد

احتمالي يا فعلي هراس نخواهد

داشت و بسياري آثار ديگر.

اما اين راه كافي نيست;

مخصوصاش براي اشخاصي كه روحيهئ

عاطفي قوي دارند. انسان بايد

علاوه بر انجام اين پيشنهاد، از همان

شيوههايي كه عشقهاي مجازي را

تقويت ميكنند، براي تقويت عشق

الهي استفاده نمايد; مثلاش رفت و آمد

و مراوده و مصاحبت فراوان با

معشوق، علاقه را زياد و ترك آن

عشق را سرد ميكند، اگر انسان با

دعاها و عبادتها و تلاوت قرآن ؤ

مخصوصاش در دل شب ؤ با خداوند

مراوده داشته باشد و با معبود بسيار

سخن گفته و درد دل نمايد، موجب

كثرت محبت و اةنس با خداوند

ميشود.

توكل بر خداوند، حةسن ظن به

او، استعانت از خداوند و توسل به

اهل بيت(ع)، پالايش نفس از

رذائل، همراهي با استادي وارسته،

التزام به احكام شريعت، مطالعهئ

كتبي كه راجع به خداشناسي و

صفات او نوشته شده و مطالعهئ

حالات و زندگينامهئ عرفا در اين امر

بسيار موئثر است. به عنوان نمونه

ميتوانيد به كتابهاي ذيل مراجعه

كنيد:

1- نشان از بينشانهاعلي

مقدادي

2- احوال عارفاندكتر

علي اصغر حلبي